Köyümüz Hakkında

Anadolu Selçuklu Beyliklerini gösteren haritaya bakıldığında (1200-1300) tarihleri arasında Akkeçili Köyünün bu günkü yerleşim yerinde yine Akçakeçilü adında bir yerleşim yerinin olduğu anlaşılmaktadır.

Tarihteki Akkeçili isimli yerleşim yerine ilk yerleşen halkın ANADOLU’dan konar göçer olarak gelen Akkeçili oymağı halkı olabileceği değerlendirilmektedir. (Ayrıntılı bilgi kerimli.net sitesi “TARİHTE AKKEÇİLİ” başlıklı yazısında bulabilirsiniz.) Türkiye genelinde (4) adet Akkeçili köyü  olduğu görülmektedir. Bunlar 1- Isparta-Senirkent-Akkeçili Köyü 2- Afyonkarahisar-Başmakçı-Akkeçili Köyü  3- Manisa-Alaşehir-Akkeçili Köyü  4-  Uşak-Ulubey-Akkeçili Köyüdür. Bu köyler arasında herhangi bir akrabalık bağı bulunmamaktadır.

Isparta ili Senirkent ilçesi Akkeçili köyünde halen varlığını sürdürmekte olan halk yörük olup, Honamlı Yörüklerindendir. Yaklaşık 1920‘li yıllarda ilk başta dört aile köyümüz sınırları içerisinde bulunan Çaşırlı (Çarşırlıçeşme Mevki)‘ya yukarı çeşmenin yanına [(Hocanın Türbe (Çamdağı) Karşısı)] gelerek kıl çadırlar ile yurt tutmuşlardır.  Daha sonraki süreçte diğer aileler gelmişlerdir. 1930 yıllarda Yörük Şölenimizin yapılmakta olduğu Elmadüzü Kuru Çeşme (Almaçıkçeşme) mevkinde yurt tutmaya başlamışlardır. 1944-1946 yılları arasında ise şu anki köyümüzün olduğu yere gelerek yerleşik hayata geçmişlerdir.

Çaşırlı (Çarşırlıçeşme Mevki)‘ya gelip ilk yurt tutan aileler;

1. Kerimoğlu Mehmet [(Mehmet KOCA (İlk Soyismi KAPTAN)] : İbrahim KOCA (Koca İbiram), Ali KOCA (Koca Ali), Nasuh KAPTAN (Nasuh Ağa), Mehmet KOCA (Hacı Be)‘nın Babaları,
2. Mehmet Ali Hoca (Mehmet Ali AKKEÇİLİ) : Musa AKKEÇİLİ (Dede be), Ali AKKEÇİLİ (Alıcık), Ahmet AKKEÇİLİ (Ahmet Ağa), Fatma KESKİN [(Hatma Abıla (Alımulla Eşi)] ‘in Babaları,
3. Hasan Çavuş (Hasan İBİŞ):  İbiş İBİŞ (İbiş Hoca), Gökülü (Huriye ÖTGÜN), Havvana ÇELİK (Mahmut ÇELİK Eşi), Meryem ÇELİK (Kara İbiram Eşi), Basır İBİŞ (Kümülü Eşi), Ali İBİŞ [(Kizirali, Çavuş Alisi) (Cankurtaran Köyünden Basır İBİŞ’lerin Babası)] ‘in Babaları,
4. Göğali (Ali ÇELİK) : Abdurrahman ÇELİK (Abdurrahman Çavuş), Mahmut ÇELİK (Göğali Mahmut’u), İbrahim ÇELİK (Kara İbiram), Mustafa ÇELİK (Konyalı), Hatice İBİŞ [(Kümülü) (Basır İBİŞ Eşi)]‘ in Babalarıdır.

Akkeçili köyü halkını;
Kerimli Sülalesi (Kerimli lakabı ile bilinen ve bugün Koca, Kocakerimoğlu, Kaptan soyadlarını taşıyan sülaleyi), Musalar, Hocalar, Kemeneciler Sülalesi (Bugün Akkeçili köyünde yaşayan ve köyün ismi ile anılan Akkeçili ve Keman soyadlarını taşıyan sülaleyi), İbişli Sülalesi (İbiş ve İbişoğlu soyadlarını taşıyan  sülaleyi), Çalıklı Sülalesi (Çelik ve Gökalioğlu soyadını taşıyan sülaleyi), Omarlı veya Boylu Oğulları Sülalesi (Kaya ve Yoylu soyadlarını taşıyan sülaleyi), Haydarlı veya Garipler Sülalesi (Karip ve Karipek soyadlarını taşıyan sülaleyi), Koca Muratlı Sülalesi (Ünal soyadını taşıyan sülaleyi), Kelce Oğlu (Kelce Halil) Sülalesi (Gürdal soyadını taşıyan sülaleyi), Çebiçli (Çebiç Veli) Sülalesi (Çetin soyadını taşıyan sülaleyi), Çakal Çocuğu Sülalesi (Yılmaz soyadını taşıyan sülaleyi), Banıslı Sülalesi (Demir soyadını taşıyan sülaleyi) oluşturmaktadır.

Yerleşik hayata geçmeden önce atalarımız, yazları Konya ili Akşehir ilçesi Cankurtaran köyü sınırlarında kalan Deve boynu yaylası (Cankurtaran köyündeki Yörük şöleni kutlamalarının yapıldığı yayla) dolaylarına, kışları ise Antalya iline bağlı Aksu, Serik ve Manavgat ilçeleri sınırlarına kalan yaylalara göçtükleri bilinmektedir. Akrabalarının bir kısmı halen Antalya ilinde; Aksu, Serik ve Manavgat ilçeleri sınırlarına kalan Çalkaya, Mandırlar, Güzelyurt, Belkıs, Talaş, Çakış beldelerinde, bir kısmının Konya ilinde Akşehir ilçesi Cankurtaran köyünde, bir kısmının Isparta ili Şarkikaraağaç ilçesi Gedikli köyünde ikamet ettikleri bilinmektedir.

Köyümüz 27 Şubat 1929 (Çarşamba) tarihli 1130 sayılı Resmi Gazetenin (6679 Sahifesi) İlanlar bölümünde Eğirdir Kazası Barla Nahiyesi Akkeçili mevki olarak kayıtlarda geçmektedir.  Köyümüz Isparta Vilayeti Eğirdir Kazası Barla Nahiyesi Merkezi olan Barla Kasabasına bağlı bir Mahalle olma hakkını İçişleri Bakanlığının 25176 sayılı kararına istinaden 02 Haziran 1952 tarihinde Barla bucak merkezinde belediye teşkil edilmesi neticesinde elde etmiştir. 07 Kasım 1954 tarihinde yapılan Mahalli Yerel seçimlerinde ise ilk defa Mahalle Muhtarını seçmiştir. 12 Eylül 1958  (Cuma) tarihli 10005 sayılı Resmi Gazetenin (20134’ücü sahifesi c Maddesi) Tamim Başlığı altında Dahiliye Vekaletince ”17 Haziran 1958 tarihinden itibaren Isparta Vilayeti Eğridir Kazası Barla Nahiyesi Merkezi olan Barla Kasabasına bağlı olan Akkeçili Mahallesinin aynı adla müstakil bir köy haline getirilmiştir.” kararına istinaden Köy olma hakkını kazandığı anlaşılmaktadır. Köyümüz 30 Ekim 1958 tarihinde yapılmış olan Yerel Seçimlerinde ise Isparta Vilayeti Eğridir Kazasına bağlı bir köy olarak ilk Köy Muhtarını seçmiştir. Köyümüz Isparta Vilayeti Eğridir Kazasının Barla Nahiyesine bağlı  iken, Senirkent Kazasının Merkez Nahiyesine İçişleri Bakanlığının 30.01.1961 tarihli ve 160 nolu kararı ile 30 Ocak 1961 tarihinde bağlanmıştır.

Köyün kurulma aşamasındaki ilk muhtarı İbrahim KOCA (Goca İbiram) olup, ilk bekçilik görevini ise Ali AKKEÇİLİ (Alıcık) üslenmiştir. Akkeçili Köyü Merkez Mahallesi, Karababa Mahallesi ve Bülbül Mahallelerinden oluşmaktadır.

 Akkeçili köyünün Kuzeyinde Eğridir Gölü Hoyran bölümü olup, Gölün karşısında Gençali Köyü, Yalvaç İlçesine bağlı Taşevi, Kaşıkara ve Kumdanlı Köyleri vardır. Doğusunda Eğridir Gölü olup, Gölün karşısında Gelendost İlçesi ile bağlısı Yenice ve Avşar köyleri vardır. Güneyinde Atabey ilçesi ve Eğridir ilçesi ile bağlısı Barla köyü, Barla Köyünün Mahalleleri olan Bağcıyas ile Boyalı vardır. Batısında ise Garip köyü ile çevrilidir. (Köyümüzün sınır hatlarını ise Doğusu Dikmen Tepesi, Güneyi Topuz Tepesi, Senirkent Kuyusu, Ulugüney, Doğan Tepesi, Ayanoğlu Yatağı, Boklu Boyun, Ayı Yalağı, Ahırlı Çeşmesi, Kapı Deresi, Tepelce zirvesi, Dertli Çeşmesi, Batısı Çocuk Mezarı, Doğar Yolu, Mehmet Ali Savaş tarlası, Çayır anbaşını takiben Eğridir gölünün Hoyran kısmına uzanır, Kuzeyi ise Eğridir gölü ile çevrili olan saha köyün sınırlarını oluşturmaktadır.)

Köyümüzde Merkez  mahallesinde 59 hane, Karababa mahallesinde 53 hane, Bülbül mahallesinde 7 hane olmak üzere toplam 119 hane bulunmaktadır. Köyün nüfusu, adrese dayalı nüfus sayım sistemine göre 208‘dür. (04 Şubat 2022 tarihinde yayınlanan TÜİK verilerine göre 2021 yılında 109 Erkek, 99 Kadın nüfus vardır.) Ayrıca köy nüfusuna kayıtlı iken, iş gereği dışarıda yaşayanların sayısı 362 kişidir.

Köy Eğridir gölünün Hoyran bölümü kenarında Orman, Göl, Bağ, Bahçelerin bulunduğu Cennetin saklı halini andıran bir köydür. Köy Afyonkarahisar-Isparta devlet karayolu (Senirkent-Barla-Eğirdir yolu) üzerinde kurulmuş olup; Isparta iline 57 Km., Senirkent ilçesine 23 Km. mesafededir. Dört mevsim kartpostallık farklı güzellikler sunan görüntüsü, ilkbahar ve yazın daha görülmeye değerdir.   Köy halkı misafirperver olup, soyu yörüktür. 

Göl kenarında piknik yapmaya elverişli Afyonkarahisar-Isparta devlet kara yolu üzerinde Isparta istikametinde köye 1 km mesafede Sığrıncık mevkisinde söğüt ağaçları ile kaplı  mesire alanı ve plaj bulunmakta olup, burada olta ile  balıkta avlanabilmektedir.

Köyümüz Eğridir gölü kenarında olması ve güneyinin ormanlarla kaplı  olması sebebiyle su ürünleri ve kara avcılığı yapılmasına imkan tanımaktadır.

Gölde, 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve Yönetmeliğine dayanılarak Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca  hazırlanan 4/1 numaralı Ticari Amaçlı, 4/2 numaralı Amatör Amaçlı su ürünleri avcılığının düzenlenmesi hakkında Tebliğ esaslarına göre göldeki tüm su ürünlerinin avcılığı yapılmakta olup,  köylümüz  yasalara uygun hareket etmektedir.

Aynı şekilde, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununun 3. maddesi doğrultusunda Orman ve Su İşleri Bakanlığınca her dönem için her yıl hazırlanan Av dönemi Merkez Av Komisyonu Kararları doğrultusunda avlaklarda belirtilen avlanma süreleri içinde göldeki su kuşları ile her türlü kara hayvanlarının avcılığı yapılabilmektedir.

1960 yılında Fasulye çeşmesi etrafına Üniversite öğrencileri tarafından çadır kampı kurulmuş olup, kampı kullanan öğrenciler tarafından Sığrıncak mesire ve kamp alanı ilk defa plaj olarak kullanılmıştır.

Köyümüzde ilk köy konağı 1966 yılında hizmete açılmıştır. Bu bina günün ihtiyaçlarına cevap vermediğinden 1992 yılında yeni bir köy odası binası hizmete alınmış olup; bu binada toplantı salonu, dijital telefon santrali ve muhtarlık odası bulunmaktadır. İlk inşa edilen köy odası binası ise 2016 yılında yıkılarak yerine, 2017 yılında Meyve-Sebze alım satımı amacıyla toptancı hali inşa edilmiştir.

Köyde iki adet cami bulunmaktadır, Köyün merkezinde yapılmış olan cami (Yassıören köyünden Ellez Usta nezaretinde inşaatı, Ak Ömer isimli usta tarafından çatı ve kubbesi yapılmıştır.) 05.09.1958 tarihinde ibadete açılmıştır. Aynı tarihte Karababa mahallesine tek katlı toprak damlı mescid ibadete alınmış olup, Camii günümüz haline ise 01.01.1985 tarihinde tamamlanarak ibadete alınmıştır. Camilerimize ait minareler ise Yalvaç ilçesinde Sağlık Meslek Lisesinde öğrenci iken okulun taşınması sırasında elim bir trafik kazası sonucu hayatını kaybeden Şehit Öğrenci Emre KAYA anısına Babası Ali KAYA tarafından 2017 yılında yaptırılmıştır. Her iki camiye ait lojman bulunmaktadır.

Köy mezarlığımız 2007 yılı Ekim ayı içerisinde İller Bankasından köyümüzün ihtiyaçlarında kullanılmak üzere gönderilen 40 bin TL’lik ödenek ile yeniden düzenlenmiş olup, bu kapsamda su şebekesi çekilerek şadırvan inşa edilmiş, sedir ağaçlandırması yapılarak etrafına ihata duvarı çekilmiştir.

Köyümüzde Eğitim ve Öğretime Köyümüz merkezinde bulunan caminin ikinci katında Eylül 1960 tarihinde başlanılmıştır. Köyümüze okul yapımı için ilk ölçümü ve arazi tespiti Mayıs 1962 tarihinde Senirkent ilçe Kaymakamı Namık KAHVECİOĞLU başkanlığında ve nezaretinde oluşturulan heyet tarafından yapılmıştır. Okulun çevre sınırları taşlarla bastırılan çalılar ile Haziran 1962 tarihinde köylülerin emek gücüyle çevrelenmiştir. Okulun temeli Temmuz 1962 tarihinde atılmıştır. Köylülerce her hane başına (4) Metreküp ( 4 m. En, 4 m. Boy, 1 m. Yükseklik ) taş kağnılarla (öküz arabası) okul bahçesine getirilmiş, aynı yılın Kasım ayı içerisinde köye ait Sığrıncak mevkinde bulunan Karadeli köy tarlası satılarak okulun su batması (Odun ve Kömürlük dahil) köy halkının da maddi katkılarıyla köylülerimiz tarafından imece usulü ile yaptırılmıştır. Okulun ikinci katı ise devlet tarafından Senirkent ilçesinden Gültekin isimli müteahhit tarafından Kınasakallının Abdullah isimli baş usta nezaretinde yapılarak Eylül 1963 tarihinde bir adet Sınıf, bir adet Öğretmenler Odası, bir adet öğretmen lojmanı ile birlikte hizmete girmiştir. Okulun doğusunda kalan ve binaya sonradan eklenen iki adet sınıf ile müdür odası ise 1971 yılında yapılmıştır. Günümüzde ise taşımalı eğitim sistemi nedeni ile öğrenciler Senirkent ilçesinde eğitim ve öğretimlerine devam etmektedir.

Köydeki mevcut ilkokulu ve eklentileri Senirkent Köylere Hizmet Götürme Birliği tarafından hazırlanan ve Senirkent Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Başkanlığı, Akkeçili Köyü Muhtarlığı, Akkeçili Köyü Yörük Kültürünü Koruma ve Yaşatma Derneğinin iştirakçi olarak katıldığı Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı (BAKA) tarafından kabul edilen Akkeçili Yörük Evi Projesi olarak planlanmış olup, projenin gerçekleşmesinde Köy Muhtarlığı ile Akkeçili Köyü Yörük Kültürünü Koruma ve Yaşatma Derneği Başkanlığının iş akışını titiz takipleri ve gece gündüz gayretli çalışmaları neticesinde Akkeçili Yörük Evi Müzesi olarak  Devlet erkanının katılımı ile Almadüzü Kuruçeşme 5’inci Yörük Şöleni gününün sabahı 05 Haziran 2016 tarihinde hizmete açılmıştır.

Akkeçili Yörük Evi Projesi uzak ve yakın geçmişimize ait kültürel mirasımızın canlandırılması, yeni kuşaklarımıza tanıtılması, sürdürülebilir turizme destek sağlayarak bölgesel ve ulusal ekonomiye katkıda bulunulması amacıyla hazırlanmış olup,  Proje kapsamında; Akkeçili Köyüne ait 4 bin 473 metrekare yüz ölçümlü alan içindeki eski İlkokul binasının tadilatı yapılarak adeta müze haline dönüştürülerek, yöresel kıyafetlerin cansız mankenler üzerinde sergilendiği, Yörük Kültüründe önemli yer tutan göç, halı dokuma, yün eğirme gibi faaliyetlerin canlandırıldığı alanların yanı sıra geleneksel köy yaşamında kullanılmış olan araç ve gereçler görülebilir. Müzede ayrıca köy okulu sınıfı olarak düzenlenmiş kütüphane ve toplantı salonu mevcuttur. Yörük Evinde köy yaşantısı ve yörük kültürü canlandırılmaktadır. Ayrıca güvenlik, aydınlatma, yangın ve ısıtma sistemleri ile engelliler için düzenlemelerin yapıldığı binanın çevresine 1 adet büyük, 7 adet küçük Yörük çadırları kurularak, çadırların içerisinde Yöresel eşyalarla tefriş edilerek bölge turizminin hizmetine sunulmuştur. Turizm merkezlerine yakın olan Yörük Evi Müzemiz Isparta iline 57 Km, Davras Kayak Merkezine 72 Km, Antalya iline 165 Km, Yalvaç ilçesi (Psidia Antiocheia Antik Kenti)‘ne 70 km, Eğirdir ilçesine 40 km, Burdur iline 75 Km, Denizli iline 180 Km,  Afyonkarahisar iline 100 km mesafede bulunmaktadır.

1997 yılında köyümüz Karababa mahallesine sağlık evi inşa edilmiş olup ancak aktif faaliyet göstermemektedir. Köyün sağlık hizmeti Senirkent ilçe merkezinden belirli günlerde köyümüze gelen Aile hekimliğine bağlı doktor ve hemşirelerce karşılanmaktadır.

Elektriğin köyümüze 1974 yılında geldiği anlaşılmaktadır. 1970 Yılında Orman tahdit sınırları belirleme çalışmalarına başlanmış, 1971 yılında ise orman tahdit sınırları kesinleşmiştir. Aynı şekilde kadastro köyümüze 1977 yılında ilk defa giriş yaparak arazi ölçüm işlemleri ve yer belirlemeleri yapılmaya başlanmıştır. 1983 yılında ise arazilere ait ilk tapular alınmaya başlanmıştır.

Köyümüzün ilk su şebekesi kuruluş sürecindeki büyük katkıları bulunan köyümüzün ilk muhtarı GOCA İBİRAM (İbrahim KOCA)’ın döneminde Mu’tat Dağından Eylül 1960 yılında başlanılan şebeke serim işi vefakar ve cefakar köy halkının imece usulü kazma kürek ile çalışması sonucu köyün merkezine kadar getirilmiş  ve 15 Mayıs 1961 tarihinde tamamlanarak  Köy çeşmesinde devlet erkanının katılımıyla tören ile açılışı yapılmıştır. Karababa Mahallesine ise şebeke serim işlemi yapılmış köy çeşmesinin ise 1968 yılında yapılarak köylülere su sağlandığı anlaşılmaktadır. Bu içme suyunun alternatifi olarak Karip köyüne bağlı Kayaağzı mahallesi sınırlarında bulunan pınar kaynağından 1975 yılında köy içme suyu şebekesi döşenerek evlere şebeke suyu verilmiştir. Aynı içme suyu şebekesinden Kayaağzı mahallesi de faydalanmaktadır. İlk yapılan su deposu 75 tonluk iken; 2007 mayıs ayında şebeke revize edilerek 100 tonluk yeni su deposu yapılmış ve köyün yangın suyu tesisatı yenilenmiştir.

Köyümüzün içerisinden geçmekte olan  ve Karip köyü Kayaağzı Mahallesine kadar devletimiz tarafından tek şerit halinde stabilize olarak yapılarak tamamlanan Afyonkarahisar-Isparta devlet kara yolunun köyümüz sınırları içerisinde kalan kısmı Kayağzı-Sıyrıncak mesire alanına kadar 1961 yılında  köylülerimizin kazma, kürek ile çalışması neticesinde insan gücüyle açılmıştır.  Eylül 1964 tarihinde Senirkent Kaymakamı nezaretinde dozerler ile Kayaağzından başlanılan yol açılma çalışmaları tek şeritli stabilize yol olarak Dikmen Tepesi (Dikmen Viraj)‘ne kadar yapılmış olup, aynı tarihte Barla istikametinden yapılmakta olan yol ile birleştirilerek Haziran 1965 tarihinde Kayaağzı Mahallesi Mahalle mezarlığının bulunduğu alanda Devlet erkanının katılımı ile Askeri birliklerin yapmış olduğu çeşitli gösteri, bando ve marşlar eşliğinde törenle yol hizmete açılmıştır.

Göl kenarındaki Sıyrıncak mesireliği ağaçlandırılmış ve halkın hizmetine sunulmuştur. Ayrıca orman yolları açılarak yaylalarımız yayla turizmine hazır hale getirilmiştir. Köyümüzde Almadüzü Kuruçeşme yaylasında Akkeçili Köyü Muhtarlığı ve Akkeçili Köyü Yörük Kültürünü Koruma ve Yaşatma Derneğimizin birlikte organize ettiği Almadüzü Kuruçeşme Yörük Şöleni kutlamaları her yıl düzenli olarak yapılmaktadır. Şölenimizin amacı; Kültürel yozlaşmanın hat safhalara ulaştığı günümüzde, Türk gelenek ve göreneklerini yaşatmak, Yörük kültürünü bir nebze olsun genç neslimizin öğrenip hatırlatılmasını sağlamak, yine yozlaşmanın önüne geçmek amacı ile kaynaşmak ve bize has olanları bir günlüğüne de olsa birlikte yaşamaktır. 

Şölenimiz Atalarımızın obalarına yurt tuttuğu ikinci mevki olan Almadüzü Kuruçeşme’de  tertip edilmekte, şölen zamanı ise yaylaya göç döneminin başlangıcı olan Haziran ayının ilk yada ikinci haftası pazar günlerinde kutlanmaktadır.

Şölenlerimiz sırasıyla;

• Birincisi; 20 Haziran 2011 tarihinde,
• İkincisi; 06 Haziran 2012 tarihinde,
• Üçüncüsü; 09 Haziran 2013 tarihinde,
• 01 Haziran 2014 tarihinde yapılması planlanan 4’üncü Almadüzü Kuruçeşme yörük şölenimiz Manisa ili Soma ilçesinde meydana gelen elim maden kazası gerekçe gösterilerek dernek yönetimi tarafından 18 Mayıs 2014 tarihinde her ne kadar iptal edilse de köylülerimiz geleneğimize sahip çıkarak, şölenin amacını kaybetmemek maksadıyla şölen alanına akın ederek coşku ile şöleni icra etmişlerdir. (Resmi olarak kayıtlara dernek yönetimi tarafından geçirilmemiştir.)
• Dördüncüsü; 14 Haziran 2015 tarihinde,
• Beşincisi; 05 Haziran 2016 tarihinde,
• Altıncısı; 21 Mayıs 2017 tarihinde (Ramazan ayı sebebiyle Mayıs ayında yapılmıştır.),
• Yedincisi; 17 Haziran 2018 tarihinde,
• Sekizincisi; 09 Haziran 2019 tarihinde, 
• 06 Haziran 2020 tarihinde yapılması planlanan 9’uncu Almadüzü Kuruçeşme yörük şölenimiz  Koranavirüs (covid-19) salgını sebebiyle yapılıp yapılamayacağı konusunda oluşan tereddütlerin giderilememesi münasebetiyle son ana kadar yapılacağı umulurken Dernek Yönetimi tarafından şölenin icra edileceği gün iptal edilmesinden dolayı yapılamamıştır.
• 2021 ve 2022 yıllarında şölenimiz yapılmamıştır. 
• Dokuzuncusu, 08 Temmuz 2023 tarihinde icra edilmiştir. 

Honamlı yörükleri Cankurtaran, Gedikli, Akkeçili, Kundullu ve Antalya’da oturan  akrabaların  katılımı ile AK-YÖRDER Akşehir Yörükler Derneği, HOY-DER Honamlı Yörükleri Derneği ve Akkeçili Köyü Yörük Kültürünü Koruma ve Yaşatma Derneğinin organizesinde akraba buluşması etkinliğinin;

• Birincisi; 08 Ekim 2017 tarihinde Akkeçili köyü yörük evinde,

• İkincisi; 07 Ekim 2018 tarihinde Cankurtaran köyünde,

• Üçüncüsü; 29  Eylül 2019 tarihinde Gedikli köyünde icra edilmiştir.
• 
• Devamı sırasıyla diğer akraba köylerimizde icra edilmesi planlanmaktadır.

Köyümüzün geçim kaynakları; ilk önceleri hayvancılık ağırlıklı olarak keçi, koyun ve karasığır ile kümes hayvancılığı iken günün ihtiyaçları ve son çıkan orman yasaları ile tamamen tarım ekonomisine geçilmiş olup, halen iki aile geçimini kıl keçisinden sağlamaktadır. Ayrıca köyümüz Eğirdir gölü Hoyran kesimi kenarında kurulu olması nedeni ile köy halkı Eğirdir gölünden balık ve ıstakoz su ürünlerini avlamak suretiyle de ekonomik gelir elde etmektedir. Eğirdir gölünden elde edilen su ürünleri S.S.Akkeçili-Garip Köyleri Su ürünleri kooperatifi kanalıyla pazar ve pazarlama imkanı bulmaktadır.

Tarımsal faaliyetler arasında sebze yetiştiriciliği, meyve yetiştiriciliği, hububat, şeker pancarı yetiştiriciliği yer alırken, sebze üretiminde 1995’lerden sonra seracılığa da geçilmiştir. Bunun yanında ormandan, kozalak, ardıç gıliği ve mantar toplanarak gelir elde edilmektedir. Sebze üretiminde çeşit olarak başta domates olmak üzere salatalık, fasulye, barbunya, patlıcan, bamya, marul, lahana, kabak, turşuluk salatalık, brokoli, karnabahar, kavun, karpuz, sofralık mısır, sarımsak, soğan üretilirken Meyve olarak ta ihracata yönelik ağırlıklı olarak kiraz, vişne, kayısı, şeftali, erik, elma ve badem üretimi yapılmaktadır. Hububat olarak ise Arpa, buğday, fiğ, nohut, silajlık mısır yetiştirilmektedir. Köyün doğal yapısı gereği tarımsal arazisi az olmasına karşın verimli bir toprağa sahiptir.

Tarımsal sulamada;  DSİ Genel Müdürlüğü tarafından yapılan Senirkent ilçesi Akkeçili-Garip köyleri pompaj sistemi açık kanal ve basınçlı kapalı sulama şebeke sistemi olarak 25 Temmuz 2013 tarihinde işletmeye alınarak köyümüze ait arazilerde sulama faaliyetine başlanılmıştır. DSİ Genel Müdürlüğü tarafından işletmeye alınan sistem 2005 yılında kurulup 25 Nisan 2013 tarihinde fesh edilen Senirkent Sulama Birliğinin 22 Ekim 2010 tarihinde kurulan Senirkent Ovası Sulama Birliğine devredilmesi ile köyümüze ait arazilerin sulama faaliyetleri bu birlik tarafından takip edilmeye başlanılmıştır. 28 Nisan 2018 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7139 sayılı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Bazı Kanunularda ve Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik yapılmasına Dair Kanun ile 6172 sayılı Sulama Birlikleri Kanunu’nda yapılan değişiklikler nedeniyle sulama birlikleri yönetiminin DSİ Genel Müdürlüğüne devredilmesinden dolayı 28 Mayıs 2018 tarihinden itibaren Senirkent Ovası Sulama Birliğinin görevi sona ermiştir.

Köyümüzdeki tarım arazileri basınçlı kapalı sulama şebeke sistemi ve açık kanal su kaynağından damlama sulama sistemleri uygulanarak yapılmaktadır. Sulama kanalının faaliyete geçmediği sulama kanalına uzak arazilerde ise sulama vatandaşın kendi yer altı sondajları ile yapılmaktadır.

Köyümüzün Merkez Mahallesinde 25 Eylül 1988 tarihinde kuyu boğazı tabir edilen köyün güneyinden gelip köyün içinden geçmekte olan dere yatağından gelen sel suları mahalle içerisinde küçük çapta maddi hasarlar oluştursa da herhangi bir can ve büyük çaplı mal kaybına sebebiyet vermemiştir. Aynı şekilde 05 Temmuz 1995 tarihinde ikinci bir sel felaketi olmuş ancak herhangi bir can ve mal kaybı meydana gelmemiştir. Meydana gelen bu sel felaketlerinden sonra mahallenin üst kısmına tekrar edebilecek olası felaketlerin önünü almak maksadıyla 01 Temmuz 2000 tarihinde başlanılan bent (baraj) ve mahalle arasından geçmekte olan kanal inşaat yapımı 21 Aralık 2000 tarihinde bitirilerek hizmete açılmıştır. Yapılmış olan bu kanal özelliğini yitirmiş olmasından dolayı 30 Mayıs 2017 yılında yıkılarak yeni kanal yapımına 15 Eylül 2017 tarihinde başlanmış olup 29 Mayıs 2018 tarihinde beton yapımı işlemleri, 11 Kasım 2018 tarihinde ise kafes tellerinin takılması ise kanal yapımı tamamlanmıştır.

Köyümüz Afyonkarahisar-Senirkent ilçesi istikametinden girişine  köyümüzün ismini çağrıştırması amacıyla Isparta ilinde esnaflık yapan bir vatandaşımız tarafından  06 Mayıs 2014 tarihinde Keçi Figürü, Aynı şekilde Isparta ili istikametinden girişine köyümüzün bir yörük köyü olduğunu göstermek üzere köyümüz halkının katkılarıyla planı, tasarımı ve işçiliği köyümüz halkından Mustafa KAYA tarafından  yapılan, Ahmet KAPTAN tarafından fiber kaplama işlemi yapılan Deve  figürü 01 Mayıs 2015 tarihinde köyümüz giriş ve çıkışlarına yapılmıştır.

Bediüzzaman Saidi Nursinin Çam Dağını “Yıldız sarayına değişmem” diye tabir ettiği Tefekkür zirvesi olan Çam Dağı Akkeçili Köyü mülki sınırları içerisinde kalmakta olup, Barla köyünde bulunan dersane-i nuriyesi ile bağlantı kurularak ve araç ile ulaşımın çam dağına bu bölgeden verilmesi sebebiyle geçmişten günümüze Barla köyü ile anılmaktadır. Çam dağına Afyonkarahisar-Isparta devlet kara yolundan Barla köyünün Boyalı mahallesinden  ayrılan 13 km.lik kilit taşlı yoldan araçla gidilebilmektedir. AKKEÇİLİ KÖYÜNÜN içerisinden yeni açılmakta olan orman yolu ödenek yetersizliğinden Çam dağının zirvesine 2 km kala durdurulmuştur. Bu yol yapıldığı takdirde Afyonkarahisar istikametinden gelecek olan ziyaretçiler için yol yaklaşık 15-20 km kısalacağı tahmin edilmektedir. Ayrıca araçlar dik yokuş tırmanmak zorunda kalmayarak ufak zig zaglar ile düz bir yoldan araçla çam dağına ulaşma imkanı bulabileceklerdir.

Bu yol sayesinde Eğridir gölü, Senirkent ovası, Gelendost ovası, Akdağ etekleri tüm güzelliği  ile ayaklar altında kalacağından ziyaretçiler mükemmel manzara karşısında küçük cenneti yaşama imkanı yakalayabilecekleri bir yol haline gelecektir. Köylülerimiz ve yöremizde çam dağı tepesi Hocanın Türbesi olarak anılmakta ve bilinmektedir. Akkeçili köyü mülki sınırları içerisinde kalan Çam dağı bitişiğindeki Çarşırlı (Çaşırlıçeşme) mevkisindeki alan Orman Genel Müdürlüğünce piknik alanı ve mesire yeri olarak düzenlenmiş; Büfe, mescit, şadırvan ve villaların yer aldığı meydan ziyaretçilerin ihtiyaçlarını karşılayabilecek seviyeye getirilmiştir. 

Yazar-Araştırmacı : İbrahim KOCAKERİMOĞLU

Kaynakça : http//:www.kerimli.net/